Botsen met de bastaardrups
Slijmerige slakjes onderop het blad. Hopelijk krijg je er niet mee te maken, maar de zogenaamde slakachtige bastaardrupsen zijn volop in opmars. Met genoegen vreten de rupsen het bladmoes van je blad op en laten ze niet meer over dan een bladskelet. In dit blog lees je over waar mysterieuze bastaardrupsen vandaan komen en hoe je er een verdedigingslinie tegen opstelt.
Lindebladwesp
De lindebladwesp (Caliroa annulipes) is een klein zwart wespje dat goed opgaat in de omgeving. De 7-8mm grote bladwesp steekt gelukkig niet, maar stelt de boel alsnog op stelten. Onderop het blad legt de lindebladwesp haar eitjes. De donkergroene larven die daaruit tevoorschijn komen, slakvormige bastaardrupsen, krijgen geen genoeg van bladmoes. De nerven, het bladskelet, valt niet in de smaak en blijft dus netjes over. De 10-12 mm grote griezels hebben 10 paar pootjes en volgroeien binnen 2-3 weken. Dan gaan de glazige bastaardrupsen over in een pop, waarin ze ook overwinteren. Kool- of pimpelmezen pikken maar al te graag een rupsje mee en maken het de lindebladwesp behoorlijk moeilijk.
Lindebladwesp is vooral thuis in een nat gematigd klimaat. Zoals je kon verwachten is de lindebladwesp vooral thuis op de linde, maar bastaardrupsen gaan ook tekeer op de eik, beuk, berk en wilg. Zelfs bosbes en rode bosbes zijn niet veilig. De slakvormige bastaardrupsen komen jaarlijks in 2 of 3 generaties. Hang je vroeg in het voorjaar alvast een gele vangplaat op, dan heb je het meteen in de gaten wanneer de plaag opduikt. De rupsen maken hun debuut in mei, maar zijn het felst in actie in juli en vooral augustus.
Plakkerige vangplaten
Zoals met veel andere plagen is lindebladwesp beter te voorkomen dan te genezen. Met onze gele vangplaten houd je een oogje in het zeil voordat de schade is aangericht. Omdat er geen (natuurlijke) lokstof voor de plaagbeesten bestaat, is een vangplaat de beste manier om de plaag te waarnemen, tellen en identificeren. Plaats de lijmplaten eind april bij de boomkronen op een stok in grond. Dan heb je zo vroeg mogelijk in de gaten of er lindebladwespen zijn, hoeveel het er zijn en of je geen last hebt van iets anders. Dan kan je meteen actie ondernemen en de lindebladwesp kan dwarsbomen voordat het te laat is!
Natuurlijke vijanden en nestkasten
Met zo’n nare bedoeling heeft de lindebladwesp behoorlijk wat vijanden. Kool- of pimpelmezen zetten hun zinnen op de plaagbeesten. Deze vogels vreten de bastaardrups zonder meer op en zijn ook niet vies van haar poppen. Van nature heb je vast al wat vogels in de tuin, maar een nestkast geeft hen een echte uitvalsbasis. Zelf een nestkast bouwen is hartstikke leuk en bovenal goed en gezond voor de tuin. Met name in het voorjaar is het handig om een nestkast neer te zetten. Dan zijn de vogels op zoek naar een nieuw ‘thuis’. Zet je op vogels op de wacht, dan maakt de lindebladwesp van begin af aan geen kans.
Sluipwespen
Het komt ook weleens voor dat de geelzwarte sluipwespen (dus niet bladwespen) een handje meehelpen. Deze bestrijder komen van nature in de tuin voor. De met het blote oog onzichtbare beestjes leggen hun eitjes in de larve van de lindebladwesp. Na verloop van tijd komen de eitjes uit en eten de pasgeboren sluipwespen hun gastheer van binnenuit op. De sluipwespen eten hun buikje rond en gaan daarna op zoek naar een nieuwe gastheer. Is er een bladwesp-tekort, dan gaan de sluipwespen achter plakkerig zoete honingdauw aan.
Dit soort natuurlijke vijanden trek je aan met een mooie bloemrijke omgeving. Sluipwespen houden van bloemranden of een gemengde haag. Daar hebben ze allerlei lekkers en zitten ze bovenop de plaaginsecten. Sluipwespen zijn gevoelig voor warmte en gaan boven de 15 graden in schaduwrijke plekke aan de gang. Een hoge luchtvochtigheid is voor hen het best. Sluipwespen maken geen eind aan de lindebladwesp, maar kunnen wel andere beesten te lijf gaan: bijvoorbeeld motten, bladluis, dopluis en witte vlieg.
