Wolluis is een veelvoorkomend probleem bij zowel kamerplanten als buitenplanten. Door hun snelle voortplanting wordt de luis al snel als een plaag ervaren. Maar waar komt wolluis eigenlijk vandaan, en hoe belandt de plaag op je planten?

Wat is wolluis?

Een wolluis is een witte luis van ongeveer 3 tot 5 millimeter groot. Deze piepkleine beestjes vormen een wollig, donzig nestje waarin zij zich veilig kunnen voeden. De wolluis zuigt plantensap uit de bladeren en stengels, waardoor bladeren vergelen en uiteindelijk kunnen afsterven. Daarnaast scheidt de wolluis een plakkerige substantie uit, honingdauw genoemd, die de groei van schimmels zoals roetdauw bevordert. Hierdoor verzwakt de plant nog meer en het zorgt voor een lelijke, zwarte waas op de bladeren.

Hoe ontstaat wolluis?

Dat deze luizen je plant aantasten is duidelijk, maar hoe ontstaat wolluis eigenlijk en waar komt het vandaan? Wolluizen houden erg van warmte en zijn daarom vaak terug te vinden in warme, beschutte omgevingen zoals kassen of binnenshuis bij kamerplanten. In de zomer kunnen ze zich ook verspreiden in de tuin.

Vaak komen wolluizen mee met nieuwe planten uit de kwekerij of het tuincentrum. Ze verstoppen zich tussen bladeren, in de oksels van stengels of zelfs in de grond rondom de wortels. Omdat ze zich razendsnel voortplanten, kan één enkele besmette plant al snel leiden tot een uitbraak.

Verspreiding van wolluis

De meeste wolluizen blijven op één plek zitten en bouwen daar hun wollige nest. Toch kunnen sommige soorten zich actief verplaatsen. Wolluis kan zich verspreiden:

• Via tocht: kleine luchtstromen in huis of kas kunnen ze meenemen naar andere planten.
• Via kleding en huisdieren: ze hechten zich soms aan textiel of vacht, waardoor ze ongemerkt mee verhuizen naar andere planten.
• Via nieuwe planten: de meest voorkomende bron. Onzichtbare eitjes of jonge larven reizen mee en zorgen later voor een plaag.

Waarom sommige planten meer risico lopen

Niet alle planten zijn even kwetsbaar voor wolluis. Planten die sterk en vitaal zijn, hebben meer weerstand en zijn minder aantrekkelijk voor de plaag. Zwakkere planten, die bijvoorbeeld te veel water of te weinig licht krijgen of in een te droge lucht staan, zijn extra gevoelig. Wolluis gedijt namelijk goed in droge lucht en voelt zich thuis in een warme, stressvolle omgeving voor de plant.

Daarom is het belangrijk om planten goed te verzorgen en de luchtvochtigheid in huis in balans te houden. Gezonde planten hebben simpelweg een betere afweer tegen ongedierte.

Wat te doen bij besmetting?

Wanneer je eenmaal wolluizen hebt ontdekt, is snelle actie van groot belang. Zet de besmette plant meteen in quarantaine, zodat de luis zich niet verder kan verspreiden naar gezonde planten. Controleer ook de grond en de bladeren van de planten eromheen.
Bestrijden kan op verschillende manieren:

• Zelfgemaakte middelen: zoals een oplossing van water met een beetje spiritus of groene zeep.
• Natuurlijke vijanden: zoals de larven van de Cryptolamus montrouzieri roofkever of larven van gaasvliegen
• Preventie: door nieuwe planten altijd eerst goed te inspecteren en tijdelijk apart te zetten voordat ze bij de rest van je collectie komen.

De vraag “Waar komt wolluis vandaan?” heeft dus meerdere antwoorden. Wolluis kan meekomen met nieuwe planten, zich verspreiden via tocht of zelfs via kleding en huisdieren. Ze voelen zich vooral thuis in droge lucht en bij planten die al verzwakt zijn. Door planten vitaal te houden, nieuw gekochte exemplaren goed te controleren en besmette planten direct in quarantaine te plaatsen, kun je de kans op een grote plaag aanzienlijk verkleinen.

Meer lezen? Uitgebreide informatie vind je op onze pagina over wolluis bestrijden.

Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd op 12 mei 2021 en herzien en opnieuw gepubliceerd op 22 augustus 2025.